De ontbrekende R

De drie R’en rust, reinheid en regelmaat worden al decennia gezien als belangrijke pijlers in de opvoeding van baby’s en jonge kinderen. Ik vind dat er een vierde ‘R’ aan moet worden toegevoegd en die ik bij deze wil introduceren: RUIMTE.

Elk kind wil zich ontwikkelen. Het heeft een aangeboren nieuwsgierigheid die maakt dat het de wereld om hem heen wíl ontdekken. Dit doet het op zijn eigen manier, in zijn eigen tempo. Door het kind ruimte te geven, zal het de wereld gaan ontdekken en zich ontwikkelen. Een kind leert immers door te doen en te ervaren.

Vanuit controle en angst hebben opvoeders en begeleiders de neiging om het kind vast te houden. Maar om het kind vertrouwen te geven moet je het juist loslaten. En dat blijkt vaak knap lastig te zijn. De intentie is om vanuit liefde het kind te beschermen voor pijn, verdriet, teleurstelling of frustratie. Om er voor te zorgen dat het kind niks overkomt, wordt het letterlijk en figuurlijk vastgehouden. Kreten als “Kijk uit!” en “Niet doen, dat is gevaarlijk!” zijn indirecte boodschappen aan het kind dat de wereld gevaarlijk is en dat ze er geen vertrouwen in hebben dat het kind het zelf aan kan. De aangeboren nieuwsgierigheid wordt zo de kop ingedrukt. En dat heeft invloed op de ontwikkeling van het kind.